Λόγω μιας μικρής αποχής ο εγκέφαλος μου ζητάει απεγνωσμένα να βυθίσω το κορμί μου στο υγρό αλμυρό στοιχείο. Αν και νιώθω λίγο κουρασμένος δεν μπορώ να αντισταθώ στο κάλεσμα της. Έτσι είναι τα πάθη. Σε κάνουν να αγνοείς αυτό που επιβάλλει η λογική και λειτουργείς παρορμητικά και συναισθηματικά.
Το μικρό συμβατικό αρχίζει να πλανάρει γύρω στις 16.30. Προορισμός ένας αγαπημένος συναγριδότοπος. Άγκυρα στο νερό και γρήγορο ντύσιμο. Ενυδάτωση και μαζί με το μεγάλο όπλο γλιστράμε στο νερό. Θέλω ένα ψάρι ίσα ίσα για να δοκιμάσω το καινούριο στήσιμο που μου πρότεινε ο ιντερνετικός φίλος Βαγγέλης και εγώ τον εμπιστεύτηκα τυφλά μιας και αποτελώ τον πλέον ασχετότερο και από τον πιο αδαή σε θέματα εξοπλισμού.
Μια καλή και οικονομική πρόταση διακοπών για τους ψαροντουφεκάδες και φίλους της οργανωμένης κατασκήνωσης που θα επιλέξουν να μετακινηθούν οδικώς, είναι το camping στο Καλαμίτσι, ένα μόλις χιλιόμετρο από την Πρέβεζα, καθώς συνδυάζει οικονομική διαμονή και ψάρεμα στην ομώνυμη παραλία.
Το μέρος είναι γνωστός ψαρότοπος στους ντόπιους και εκτός από τα περαστικά κεφάλια και λαβράκια, κρατάει καλούς σαργούς, χωρίς να αποκλείει φρυδάτες και άλλες εκπλήξεις.
Πολλοί κυρίως νέοι ψαροντουφεκάδες έχουν αναρωτηθεί ποια είναι η τεχνική για να μπορέσουν να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους και την άπνοια σε συνδυασμό με τη σύλληψη αξιόλογων θηραμάτων. Ο τρόπος με τον οποίο θα κάνουμε ψαροντούφεκο εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως την εποχή που ψαρεύουμε, τα ψάρια που κυνηγάμε, τις καιρικές συνθήκες αλλά και τις δυνατότητες που έχουμε ως ψαροντουφεκάδες. Ας ξεκινήσουμε λοιπον αναλύοντας κάθε τεχνική ξεχωριστά.
Επιφανειακό κολυμπιτό ψαχτήρι: Αυτή η τεχνική είναι και η πιο διαδεδομένη κυρίως στους νέους ψαροντουφεκάδες. Κολυμπάμε πάντα με αργές και γαλήνιες κινήσεις στην επιφάνεια της θάλασσας κοιτώντας προσεκτικά τον βυθό για τυχούσες απότομές κινήσεις που θα ταράξουν την ηρεμία του βυθού.
Το πιο καυτό θέμα, όταν ξεκινά κανείς να συζητά για τα προβλήματα του υποβρύχιου βίου του, είναι η εξίσωση της πίεσης στα αυτιά του κατά την κατάδυση.
Η Μητέρα Φύση, δεν είχε καθόλου στο νου της όταν μας έπλαθε, τα αεροπορικά ταξίδια και τις καταδύσεις στα άβαθα. Εάν το είχε σκεφθεί, σίγουρα θα είχε στείλει πίσω στα σχεδιαστήρια το πρωτότυπο μοντέλο μεσαίο αυτί-ευσταχιανή σάλπιγγα. Οι γρήγορες κάθετες μετακινήσεις, είναι επίτευγμα του ανθρώπου και η ενεργητική εξίσωση της μεγάλης μεταβολής της πιέσεως στις αεροφόρες κοιλότητες του σώματός μας είναι λίγο έξω από την φύση μας. Με τη χρήση προχωρημένων τεχνικών όμως, σχεδόν όλοι μπορούν να κάνουν την εξίσωση των αυτιών πολύ ευκολότερη. Για τις ευσταχιανές σάλπιγγες, την ανατομία και τα προβλήματά τους, έχουμε μιλήσει αναλυτικά σε προηγούμενα τεύχη του περιοδικού.
Ας γνωρίσουμε σήμερα τις μεθόδους εξίσωσης της πίεσης στο μεσαίο αυτί μας.
Για όποιο σπορ κι αν επιλέξει ο επισκέπτης την περιοχή θα μείνει ικανοποιημένος. Ακριβώς απέναντι από την Μαραθόπολη με φόντο το απέραντο Ιόνιο, σαν φυσικός κυματοθραύστης υψώνεται η νήσος Πρώτη. Το όνομα της νήσου πιθανόν να οφείλεται στο Θαλασσινό θεό Πρωτέα, γιο του Ποσειδώνα. Σύμφωνα με τις τοπικές παραδόσεις αποτελούσε στο παρελθόν καταφύγιο ναυτικών αλλά και λημέρι Πειρατών, που έκρυβαν εκεί τους θησαυρούς τους. Το νησί είναι ιδανικό μέρος για ψάρεμα, καταδύσεις, ψαροντούφεκο, και φυσικά για μπάνιο.
Το ψάρι που ολοκληρώνει κάποιον ως ψαροκυνηγό λένε πως είναι ο ροφός. Το ψάρι που τον καταξιώνει όμως είναι αναμφισβήτητα η συναγρίδα. Η σύλληψη της σηματοδοτεί την υποβρύχια εξέλιξη μας αφού απαιτεί την βελτίωση της τεχνικής μας και την μεγιστοποίηση της εγκράτειας και επιλεκτικότητας μας. Προσωπικά αποτελεί το αγαπημένο μου θήραμα έχοντας θυσιάσει πολλά ψαρέματα για την αποκρυπτογράφηση των μυστικών της.
Κάβοι, ξέρες, ναυάγια, κοφτά σκαλοπάτια και συστάδες πλακών ή μονόπετρων είναι τα κύρια σημεία που θα την εντοπίσετε να κινείται και να κυνηγάει. Ενέδρα είναι η τεχνική που θα εφαρμόσετε στους παραπάνω τόπους εάν θέλετε να περάσετε στην ψαροβελόνα σας μια συναγρίδα. Δεν είναι λίγες οι φορές φυσικά που συναγρίδες έχουν πιαστεί πλαναριστά , βραχωμένες ή ακίνητες σε κάποια αμμοφυκιάδα. Αυτό φυσικά είναι περισσότερο τυχαίο γεγονός παρά συστηματικός τρόπος αναζήτησης και σύλληψης της.
Είσαι στη θάλασσα ένα ονειρεμένο ξημέρωμα, ή ένα ζεστό απομεσήμερο έχοντας διαλέξει εκείνα τα ωραία βράχια αριστερά στην παραλία. Ωραία βράχια που συνορεύουν με ποσειδωνία, πέτρινες πλάκες που δημιουργούν αρκετό χώρο φιλοξενίας μεγάλων ψαριών και αρκετά ψάρια που βολτάρουν μπαινοβγαίνοντας στις πέτρες.
Έχεις οπλίσει το ψαροντούφεκο μόνο μέσα στη θάλασσα . Τα μεγαλύτερα ψάρια έχουν και μεγαλύτερο βαθμό ευφυΐας από τα μικρότερα. Αυτός είναι και ο λόγος που τα μικρά ψάρια πλησιάζονται πιο εύκολα από εμάς. Ας μην εκμεταλλευτούμε την αδυναμία αυτή των μωρών ψαριών κι ας τους δώσουμε την ευκαιρία να περάσουν από κάποιους κύκλους αναπαραγωγής. Εξάλλου τα μικρά ψαράκια δεν έχουν καμία μα καμία θηρευτική αξία. Θα νοιώσεις μεγάλη χαρά όταν καταφέρεις να συλλάβεις κάποιο ενήλικο άτομο οποιουδήποτε είδους ψαριού. Το ίδιο ισχύει και για τα χταποδάκια. Αν κάνεις λίγο καιρό υπομονή να μεγαλώσουν θα είναι καλύτερα και για σένα και για αυτά.
Στο νοτιότερο άκρο της Λακωνίας, η Ελαφόνησος, σε απόσταση «αναπνοής» από την Πούντα, έχει μια από τις καλύτερες και πλέον γνωστές παραλίες στην Ελλάδα και διεθνώς, την παραλία του Σίμου. Το νησί έχει δύο βασικούς οδικούς άξονες και άνετα ο επισκέπτης μπορεί να το γυρίσει σε μια μέρα με τις απαραίτητες στάσεις. Παρ’ όλα αυτά, το σίγουρο είναι ότι δύσκολα θα βαρεθεί τις μοναδικές παραλίες του νησιού και την ηρεμία που προσφέρουν. Continue reading →
Aπλές συμβουλές ώστε να είναι η στολή σας για μεγαλύτερο διάστημα λειτουργική :
Μην βιάζεστε να βάλετε την στολή σας. Χρειάζεται ηρεμία γιατί διαφορετικά είναι σίγουρο ότι θα κάνουμε νυχιές. Ειδικά εάν η στολή είναι λεία, χωρίς φόδρα, χρησιμοποιούμε κάλτσες στα πόδια και γάντια ή σακούλες στα χέρια.
Καμένα Βούρλα… Σεϊχέλες σε 5 λεπτά ; Και όμως τόσο απέχουν τα Λιχαδονήσια, οι ελληνικές Σεϊχέλες .
Ο κ. Λυμπέρης που μαζί με την οικογένειά του, είναι οι μόνοι κάτοικοι του νησιού, θυμάται πως το 1964 αναγκάστηκε μαζί με τους γονείς του να εγκαταλείψει το νησί, τη Μανολιά, για να πάει στο σχολείο. «Όμως πάντα κάτι με κρατούσε σε αυτόν τον τόπο, αφού σε αυτή εδώ την παραλία έκανα τα πρώτα μου βήματα, τα πρώτα μου παιχνίδια…». «Εξήντα στρέμματα από τα διακόσια εβδομήντα ανήκουν στην οικογένειά μου, ενώ έχουμε την επικαρπία για το υπόλοιπο νησί, χωρίς ωστόσο να μπορούμε να χτίσουμε αλλά ούτε και να πουλήσουμε, έτσι αυτό το μέρος μένει όπως το γέννησε η φύση», λέει ο 52χρονος καπετάνιος.
![DSC_0008[1]](http://www.repren.gr/wp-content/uploads/2014/09/DSC_00081.jpg)
![kalamitsi-1[1]](http://www.repren.gr/wp-content/uploads/2014/08/kalamitsi-11.jpg)
![kalamitsi-2[1]](http://www.repren.gr/wp-content/uploads/2014/08/kalamitsi-21.jpg)
![rixo_syrto_karteri_3[1]](http://www.repren.gr/wp-content/uploads/2014/08/rixo_syrto_karteri_31.jpg)
![equations3[1]](http://www.repren.gr/wp-content/uploads/2014/08/equations31.jpg)
![sinagrida[1]](http://www.repren.gr/wp-content/uploads/2014/07/sinagrida1.jpg)
![elafonisos_simos[2]](http://www.repren.gr/wp-content/uploads/2014/07/elafonisos_simos2.jpg)
![wetsuit[1]](http://www.repren.gr/wp-content/uploads/2014/07/wetsuit1.jpg)
![lixadonisia[1]b](http://www.repren.gr/wp-content/uploads/2014/07/lixadonisia1b.jpg)
